Sultanhani/kas

Dinsdag 18 mei 2010.

Vandaag een reisdag maar een korte. We hebben 134 km af te leggen en zijn dan ook al voor 12.00 uur op de camping. Dit moest ook omdat er een middagprogramma was.
We werden met paard en wagen vanaf de camping opgehaald en naar de Karavan serai gebracht. Een karavan serai is uit vroeger tijden een tijdelijke verblijfplaats. Het ligt op de handelsroutes en tussen de verschillende karavan serais ligt 40 km. De eerste drie dagen waren gratis om te verblijven. Het eten moest betaald worden. Er waren een wasplaats voor mannen en vrouwen, een keuken en verblijfplaatsen voor vee en mens. Deze leefden in één ruimte. Deze karavan serai was helemaal gerestaureerd.
Hierna werden met paard en wagen naar een tapijtherstelbedrijf gereden. Dit dorp is beroemd om zijn tapijtherstelbedrijven. Kostbare tapijten vanuit de hele wereld, o.a van paleizen en koningshuizen, worden hier hersteld en weer als nieuw gemaakt. De mensen die dit werk doen verdienen TL 700 tot 1.000 per maand.
(1 TL = € 0,50) De tapijten worden eerst geklopt, dan met een soort shampoo-roller schoongemaakt alvorens het echte herstelwerk begint. Er wordt een tekening van het tapijt gemaakt voor de zekerheid en dan kan het stukje voor beetje uitgehaald worden en meteen stukje voor beetje hersteld worden. Een hondenbaan.

Woensdag 19 mei 2010.
Vandaag een facultatief programma. We gaan eerst naar de kratermeren van Golü. Het stinkt er naar zwavel en het water heeft een groenige kleur. De ondergrond is allemaal lava en het knarst onder je schoenen. Vervolgens gaan we naar een ander kratermeer en wel dat van Acigöl. Het bijzondere van dit kratermeer is dat het zoutwater bevat en dat er ook in gezwommen kan worden. Tot nu toe hebben we ons steeds in toeristische gebieden op gehouden en hier is dat niet zo. Deze streek kent nauwelijks toerisme en dat is in de dorpen ook te zien. Hier leeft men nog begin 1900. We hebben een broodbakkerijtje bezocht, er werd nog gebakken op stro, en ook het huis van een turkse familie op het platteland. Veel wordt nog gebouwd met mest en stro dat gedroogd wordt. Het ziet er wel schoon uit, behalve de keuken. Op de camping aangekomen wachtte ons nog een tapijtshow. De turkse tapijten die hier lagen waren minder mooi dan bij de vorige show en er werden dan ook geen kleedjes verkocht.
Morgen weer een reisdag en gaan we naar Manavgat dat tussen Alanya en Antalya ligt. We zitten dan in de buurt van Side en hopen daar weer internet te hebben.

Donderdag 20 mei 2010.

We zijn weer veilig op de plaats van bestemming aangekomen en hebben een prachtige rit achter de rug. Het eerste stuk was saai en we vergeleken het al met de Po vlakte in Italie. Maar na Konya reden we het Taurusgebergte in en werd het een aangename rit met prachtige vergezichten en vele genadeloze bergpassen waar we bij sommige zelfs terug moesten naar de 2e versnelling. De hellingen waren gluiperig en lang. Iedere keer als je dacht dat je boven was kwam er weer een stuk gemeen vals plat en dan weer een stijging van zo’n 10% en dat kilometers lang. Het was de moeite waard. Het weer was in de bergen een beetje van slag met af en toe een paar regendruppels en de temperatuur liep terug naar zo’n 13 ºC. Bij aankomst op de camping scheen de zon weer heerlijk en was de temperatuur weer op gelopen tot 24 º C en nu om 20.40 uur zit ik nog in korte broek en polo. We staan hier aan zee en dat laat zich voelen ook want het is nu wel aan het afkoelen. De baas van de camping naar internet gevraagd en dat was niet mogelijk maar op de receptie voor kon ik wel even internetten met zijn aansluiting. Kreeg de sleutels mee en ik op zijn kantoor aan het werk. Helaas lukte het mij niet om een degelijke verbinding te maken. Hij viel iedere keer weg en heb ik de moed maar opgegeven. Volgende camping meer succes hoop ik.

Vrijdag 21 mei 2010.

Een vrije dag en die hebben we doorgebracht met een wasje en een bezoek aan Side.
Dit hebben we samen met Jan en Annie, Wim en Margriet, Rein en Derkje en ons zelf gedaan. Side ligt 13 km van de camping en is een zeer toeristische plaats. De nederlandse en duitse bordjes met “welkom” en “hier de laagste prijs” zie je overal staan. Zelfs de bordjes, “goedkoper als Zeeman”. Lekker met z’n allen geluncht en vanavond met de hele groep pannenkoeken gebakken. Niet mijn favoriete eten. Morgen verkassen we weer naar Ka. Dit ligt op de zuidelijkste punt van Turkije. We rijden dan langs Belek, Antalya en Kemer.

Zaterdag 22 mei 2010.

De reisdag is goed verlopen. Het eerste stuk was druk, veel verkeer maar na Kemer werd het rustiger en vele malen mooier als het eerste stuk. We reden langs de Middelandse zee en dan berg op en berg af. Vroeg op de camping waar we weer een redelijk mooie plek hebben. Weg oversteken en we kunnen in zee zwemmen, restaurantje en internet.
Morgen een boottocht met lunch en we bezoeken ook nog een onderwater stad.
Laat het voor vandaag hierbij en zal nog even foto's toevoegen.

Groeten
Kees en Sjouktje.